ozwać się I
rozlec się
Tam ozwał się nad głową ranny wiosny dzwonek (II) Dał znak, i wrzask powstaje w strzelców i psów tłuszczy, Jak gdyby się ozwały wszystkie drzewa puszczy (II) Chrząsnęły sierpy w zbożu, ozwała się łąka (VI) Po tej protestacyi, która się ozwała Jak na zdobytych wałach ostatni strzał działa, Ustał już wszelki opor w Soplicowskim dworze (VIII) Wtem ozwały się bębny, naprzód z rzadka, potem Coraz gęstszym i coraz głośniejszym łoskotem (IX)
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Jakość i stan ↔ Cechy spostrzegane narządami zmysłu ↔ Słuchem